Van campinggaz tot kookeiland

Kijken in elkaars keuken.

Op verzoek van MCC Klik  had ik mijn keukentje beschikbaar gesteld voor intercollegiale Klikmatch.

Een op zich spannende gedachte en zo geschiedde dat op een dag - een niet zo lang geleden in Zwolle gevestigde radiotherapeut - collega Onne Reerink,  bij mij een dag heeft meegelopen om een indruk te krijgen van het dagelijkse werk van een huis-, tuin- en keukenarts.

Het was een erg prettige ervaring waarbij mij is gebleken dat ondanks grote diversiteit en (super) specialisatie je toch een verbondenheid voelt vanuit het artsenvak.

Dit bleek tijdens het spreekuur. Bij de aan mijn buro langstrekkende ‘bonte stoet van het circus Jeroen Bosch’ hadden we regelmatig dezelfde observaties en gedachten. Soms kwam hierbij duidelijk de invloed van het werkveld om de hoek kijken: bij een door mij geobserveerd gedrag benoemd als ‘head turn sign’ en geduid als passend bij dementie kende mijn collega radiotherapeut dit ook maar dan passend bij prostaatcarcinoom (vaak mannen met een dominante vrouw).

Al met al een zeer plezierige dag met een grote verscheidenheid aan problematiek waar je door een meekijkende collega zelf ook weer meer oog voor krijgt voor je eigen vak (we doen eigenlijk best veel).

Hier bleef het niet bij. Op een dag kon ik mij melden op de afdeling radiotherapie in de Isala kliniek om mijzelf, gehuld in witte jas, te vergapen aan deeltjes versnellers CT-scans en computerprogramma’s (op 4 schermen). Onder de indruk van met name de strakke planning van de organisatie kon ik meekijken bij verschillende onderdelen van de radiotherapie. Ondanks al die indrukwekkende techniek bleek het gesprek met de patiënt en goede voorlichting minstens zo belangrijk.

Radiotherapie blijkt zich dus ook bezig te houden met het hele menselijk lichaam. Dit uitgevoerd in een strakke planning met veel oog voor de patiënt waarbij het vooral neerkomt op goed passen en meten.

Coen Hartman, huisarts